ความทรงจำในยุค 90 ที่ไม่เคยเลือนลางจางหายตามกาลเวลา

ขณะฟังเพลงเก่าๆของค่าย RS อยู่ขณะนี้ ทำให้ผมนึกถึงตอนเด็กๆสมัยวัยรุ่นในยุค 90 ยุคก่อนที่จะมีการเปลี่ยนแปลงมากมาย จนแทบจะจำกลิ่นอายของความคลาสสิกในยุคนั้นไม่ได้ ทั้งสังคม วัฒนธรรม การใช้ชีวิต ความเป็นอยู่ ฯลฯ ล้วนแล้วแต่มีการเปลี่ยนแปลงตามยุคตามสมัย ถ้าพูดในยุคนี้ก็ต้องบอกว่าอะไรๆก็ต้องโมเดิร์น (modern) ซึ่งตรงข้ามกับความ คลาสสิก (classic) ในทางกลับกันถ้านับจากนี้ต่อไปอีก 20-30 ปีข้างหน้า ในยุคปัจจุบันขณะนี้ก็จะกลายเป็นความคลาสสิกของอนาคตแทน สิ่งใหม่ๆที่ดีกว่า(ของคนในสังคมส่วนมาก) ก็จะเข้ามาแทนที่ สิ่งเก่าๆที่ไม่สามารถคงอยู่ได้ ก็ต้องตายจากไปตามกาลเวลา…


แต่อะไรเป็นตัวการสำคัญที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวหล่ะ คงไม่ใช้แค่ “เวลา” ซึ่งเป็นสิ่งสมมุติเท่านั้นหรอกครับ ผมว่ามีหลายตัวแปรที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงมากกว่าคำว่าเวลา ในตอนท้ายผมจะวิเคราะห์เองเล่นๆ ว่าอะไรที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆเกิดขึ้นที่เป็นผลกระทบต่อคนในสังคมในมุมกว้าง

แต่ช่วงแรกนี้ตามที่จั่วหัวไว้นั้นผมจะหาสิ่งต่างๆในยุค 90’s ที่ผมคิดถึงและผมก็เชื่อว่าใครหลายๆคนก็คงคิดถึง หรืออย่างน้อยคงต้องนึกถึงมันบ้างแหละน่า นั่งไทม์แมชชีนกลับไปยุคนั้นกันครับ และต่อไปนี้จะเป็น ความทรงจำในวัยเด็กของผม

1. วงการเพลง นักร้อง (RS – คีตาร์ – ตลัปเทป – ซาวน์อะเบ้าท์)

ถ้าเรื่องนักร้องไทยในยุคปี 90’s แล้วหล่ะก็ต้องบอกว่า RS เป็นผู้นำเทรนด์วัยรุ่นในยุคนั้น แบบว่าทั้งแนวเพลง การแต่งตัว ป๊อปปูล่ามากๆ ดูดีๆแล้ว K-POP เกาหลีตามหลังวงการเพลงบ้านเราเยอะครับ  เมื่อก่อนสมัยที่ยังฟังเพลงจากตลับเทป เค้าวัดความโด่งดังจากยอะขาย "ล้านตลับ" ผมจำได้ว่าสมัยก่อนผมซื้อเทปของ ปุ๊กกี๊ ชาลาล่า เจอาร์วอย ลิฟท์ออย ให้ตายเถอะ มันฮิตมาก ฟังแล้วฟังอีกจนบางตลับเทปยืดกันเลยทีเดียว กรอแล้วกรออีกกว่าจะได้ฟังเพลงที่ชอบ..กลับหน้า-หลัง หน้าA หน้าB รุ่นใหม่ๆจะเป็นออโต้รีเวิร์สด้วย จะให้เลือกเพลงแล้วมาเลยปุ๊ปปั๊ปเหมือนสมัยนี้ ไม่มีนะครับ 

เมื่อก่อนอุปกรณ์ในการฟังเพลงต้องฟังจากซาวด์อเบ้าท์ ใครมี…เทห์มายเลย ยี่ห้อ AIWA กะ SONY อะโคตรเทพ แล้วเทปที่ซื้อมาต้องเอาปากกาหักเขี้ยวเล็กๆของปลายตลับเทปเพื่อป้องกันการอัดทับ..เจ๋งอีกแล้ว อย่างที่บอกไปตอนต้นว่าซาวน์อเบ้าท์นั้นไม่สามารถเลือกเพลงที่ต้องการได้ทันทีทันใด ต้องใช้วิธีกรอนะ อยากฟังเพลงไหนต้องกรอไปฟัง ใช้เวลานิดนึงเสียงก็จะไม่นิ้งอะครับเอกลักษณ์เฉพาะของการฟังเพลงแบบอนาล็อค ตัวเครื่องก็จะใหญ่นิดหน่อย เทปหนึ่งหน้าจะมี 5-6 เพลง มีหน้าเอ หน้าบี กลับเทปไปมาสนุกสนาน

ฟังนานๆตลับเทปจะเริ่มยืด ต้องเอาเข้าตู้เย็นกันด้วย ใครเคยทำบ้าง

วงการเพลงต่างประเทศอัลบั้มก็ต้องเป็น Boy Band – Girls Group ครับ Take That, Backstreet Boys, Code Red, 98 Degrees, N’Sync, West Life, Boyzone, Savage Garden, All-4-One, Spice Girls, A-TEEN, S Club 7, Aqua, M2M, Venga Boys, ไมเคิล แจ๊คสัน ฯลฯ สมันนั้นยังหาดู หาฟังยากครับ ต้องดูทาง MTV หรือ Channel V เท่านั้น โดยส่วนตัวแล้วผมชอบ A TEEN มากแนวเพลงออกป๊อปแดนซ์ จำได้ว่าต้องรอซื้อเทปแบบรวมเพลงพวก Mega Hit ประมาณนั้นอะครับ

2. วงการแสดง ละคร ภาพยนตร์ รายการทีวี

ดาราวัยรุ่นสมัยยุค 90 ถ้าเพื่อนๆยังจำกันได้และรู้จักกว่าพวกเขาเหล่านั้นคือใคร คงไม่ต้องบอกนะครับว่าเพื่อนๆอยู่ในรุ่นเดียวกับผม แอนดริว สายฟ้า ลีโอพุฒ โด่งสิทธิพร พี่เจ เจมณฑล นิโคล นุ๊ก วิลลี่ เต๋าสโรชา นุ่นสินิทรา หมิวลลิตา ฯลฯ

นอกจากรายการฝันที่เป็นจริงแล้ว รายการโทรทัศน์ที่เป็นที่นิยมในยุคนั้นเช่น รายการมาตามนัด, รายการตามไปดู รายการเจ้าขุนทอง รายการผึ้งน้อยโชว์ รายการคิ๊ดดี้แคต

ส่วนการ์ตูนที่ดังมากก็ต้อง เซเลอร์มูน  ดรากอนบอลล์ และโดเรม่อน

3. วงการสื่อสารโทรคมนาคม

"เพจเจอร์" เป็นอุปกรณ์สื่อสารที่บรรเจิดมากในยุคนั้นครับ วันรุ่นเค้าส่งกันแต่กลอนหวานๆ “คืนนี้ฝันดีฝันหวาน คืนวานฝันถึงเราไหม คืนนี้ฝันถึงใครๆ ถืนไหนๆฉันก็ฝันถึงเธอ”  และข้อความหวานหยดย้อยแบบนี้ต้องโทรไปหาโอเปอร์เรเตอร์ให้เค้าพิมพ์ส่งให้ครับ

เพราะฉะนั้นการนัดเจอกันในยุคนั้นเป็นเรื่องที่ลำบากเลยทีเดียว…. ส่วนโทรศัพท์มือถือเริ่มเข้ามาช่วงผมอยู่ ม.5-ม.6 หน้าจอยังเป็นขาวดำ ทำไรไม่ค่อยได้นอกจากโทรเข้ากับโทรออก รุ่นแรกๆที่ฮิตมาก NOKIA 3310 กับตระกูล ERICSON ทั้งค่าโทรและราคาเครื่องก็ยังแพงมากอยู่ ใครมีในช่วงนั้นก็ต้องมีสถานะเป็นผู้มีตังก์นิดนึงครับ แล้วไม่มีกันเกลื่อนกลาดเหมือนสมัยนี้หรอกนะ

4. วงการคอมพิวเตอร์ อินเทอร์เน็ต

ผมเริ่มใช้คอมพิวเตอร์ตั้งแต่ยุคคอมพิวเตอร์ยังเป็น DOS ครับ ยังต้องป้อนคำสั่งให้เข้าโปรแกรมอยู่เลย ถ้าเป็นรุ่นผมจริงต้องรู้จัก ราชวิถีเวิร์ด กับเวิร์ดจุฬา ต่อมาก็จะได้เรียน Windows 3.11 ในช่วงนั้นตื่นเต้นมากที่ได้จับคอมพิวเตอร์ จำได้เลยว่าลงทุนซื้อหนังสือคอมพิวเตอร์ Windows 3.11 ครับ คอมพิวเตอร์ในช่วงนั้นช้าและอืดมาก เสียงเครื่องจะดังอีดๆอ๊อดๆอยู่ตลอดเวลา 

การจะเซฟไฟล์แต่ละครั้งทุกคนจะต้องมี Drive A หรือฟลอปปี้ดิสครับ ขนาด 3.5 นิ้ว จุได้แค่ 1.44 MB แต่ผมยังทันใช้ Drive B หรือขนาด 8 นิ้วด้วยแผ่นใหม่มากกกกก อ่านนาน เขียนนาน แต่มันคลาสสิกที่ซู้ดดดด

ส่วนพริ้นท์เตอร์สมัยก่อนไม่ใช่ว่าจะพริ้นท์กันง่านๆเหมือนสมัยนี้นะคร้าบบ มีแต่เครื่องพิมพ์แบบดอทเมททริทซ์เท่านั้น (แบบเข็มกระแทก) พริ้นท์ทีดังกรอกๆแกรกๆ พริ้นท์ได้เฉพาะข่าวดำเท่านั้น สีอะหมดสิทธิ์ เครื่องพริ้นท์เตอร์อิงค์เจ็ตพิมพ์ภาพสวยๆแบบตอนนี้ หมดสิทธิ์ครับไม่มีแน่นอน

เรื่องอินเทอร์เน็ตในยุคนั้นไม่ต้องพูดถึงครับ 512k เร็วมากๆแล้ว จะต่ออินเทอร์เน็ตทีนึงต้องหมุดโมเด็มเข้าศูนย์ โมเด็มจะมีเสียงเอกลักษณ์พิเศษมาก จำได้ว่าช่วงเล่นใหม่ๆ ผมหมุนเบอร์โทรเข้ากรุงเทพ เพราะต่างจังหวัดทรไม่ติดเลย ค่าโทรศัพท์มาเกือบสองพัน (สมันนั้น) โดนห้ามใช้คอมพิวเตอร์ไปนานเลย

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

รีวิวเสริมจมูกผู้ชายที่ Goodwill Clinic สไตล์เกาหลี โดยหมอณัฐออกแบบให้ด้วย Mantis รุ่นพิเศษ

รีวิว Spring Airlines สายการบินโลคอสของจีน กับการบินไปเที่ยวเมืองจีนครั้งแรกด้วยสายการบินนี้

เทคนิค 5 ข้อ การเตรียมเงินและใช้จ่ายเงินวอนก่อนเที่ยวที่ประเทศเกาหลีใต้