เส้นทางเดินเที่ยวเยาวราช สะพานพุทธ บ้านหม้อ ชุมชนกุฎีจีน

บล็อกนี้พาเดินไป กินไป ถ่ายรูปไป ก่อนตะวันตกดินครั้งแรกครับ ผมขอพาเพื่อนๆเดินเล่นย่านที่ผมเคยขับรถมาแล้ว…หลงจนหงุดหงิด เนื่องจากถนนแถวนี้ขับรถแล้วหลงมาก แถมยังซอกแซกวกวนจนโผล่กลับมาที่เดิม ที่จอดรถก็น้อยนิด ถ้าไม่เคยมาแถวนี้ผมมั่นใจว่ามีหลงกันทุกราย ทักษะการเป็นเออีที่แม่นเรื่องเส้นทางใช้ไม่ได้กับแถวนี้ครับ!

เส้นทางเดินเที่ยวเยาวราช สะพานพุทธ บ้านหม้อ ชุมชนกุฎีจีน

ระยะเส้นทางเดินเที่ยวประมาณ 6 กม.

พูดถึงเยาวราช ผมเคยมาหาของกินอร่อยๆ แต่ตอนกลางคืน ครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกที่ผมได้เดิน “เยาวราช” เวลากลางวัน จุดเริ่มต้นของเส้นทางเดินเที่ยวผมเริ่มจาก MRT หัวลำโพง ประมาณช่วงเที่ยงครับ (ผมนั่งแอร์พอร์ทลิงก์มาจากรามคำแหง ลงมักกะสัน ต่อ MRT มาขึ้นที่หัวลำโพง) เดินผ่านวัดไตรมิตร – เยาวราช – สะพานเหล็ก – พาหุรัด – ดิโอสยาม – บ้านหม้อ – มิวเซี่ยมสยาม – ยอดพิมาน – วัดกัลยาณมิตร – ชุมชนกุฎีจีน –โบสถ์ซางตาครู้ส – ปากคลองตลาด – สะพานพุทธฯ – สวนกุหลาบ – รอรถเมย์สาย 40 กลับบ้านตรง Little India Bangkok ตอน 6 โมงเย็นพอดีๆ

แผนที่การเดินเล่นถ่ายรูป-หาของกินอร่อยๆ

ดาวน์โหลด google map หรือคลิกที่แผนที่

จุดที่ 1 แวะถ่ายรูปที่วัดไตรมิตร

ผ่านจุดแรกไม่ไกลจากหัวลำโพงมากนัก เพราะผมสะดุดตากับความอลังของพระมหามณฑปหินอ่อน ขนาดใหญ่ 4 ชั้นของ “วัดไตรมิตร” หรือวัดสามจีน เพราะประวัติเล่าว่าคนจีน 3 คนร่วมกันสร้างขึ้น ผมเลยขอแวะถ่ายรูปสักหน่อย 

วัดนี้มีทัวร์พานักท่องเที่ยวลงและช่าวต่างชาติต้องเสียค่าเข้าชมด้วยนะครับ รวมๆวัดนี้มีเสน่ห์ที่พระพุทธรูปทองคำเนื้อเงาวับ ที่ประดิษฐานอยู่ในมหามณฑปชั้นบนสุด ที่พระเกศมีน้ำหนัก 45 กิโลกรัม เป็นเนื้อทองบริสุทธิ์ 99.99% เชียว สวยงามมาก

“วัดไตรมิตร” หรือวัดสามจีน

จุดที่ 2 แวะกินข้าวเที่ยงที่เยาวราช

เดินจากวัดไตรมิตรผ่าน “ซุ้มประตูเยาวราช” ตลอดเส้นเยาวราช มีนักท่องเที่ยวชาวจีนและฝรั่งเดินเที่ยวเป็นเพื่อนผม ส่วนคนไทยค่อนข้างน้อย ของกินก็ยังน้อยกว่าช่วงค่ำ ผมแวะกินมื้อเที่ยงที่ “ร้านก๋วยจั๊บนายเอ็ก” ตรงเยาวราชซอย 9 ครับ เห็นเค้าบอกว่ามาช่วงพีคตอนค่ำๆดึกๆต้องต่อคิวกันเชียว ดีนะที่รอไม่นาน ส่วนใหญ่ในร้านก็มีแต่นักท่องเที่ยวขาจรทั้งชาวจีนและฝรั่งหมุนเวียนโต๊ะกันไป

บรรยากาศถนนเยาวราช หรือ China Town

จุดที่ 3 ห้องน้ำ Starbuck สะพานเหล็ก

หลังจากอิ่มท้องจากร้านก๋วยจั๊บ ผมเดินผ่านอีกหลายร้านที่หน้าแวะกินทั้งนั้นเลย ผ่านร้านทองหลายร้านที่เก่าแก่และเหมือนจะไม่มีทองสักสลิงในตู้ ยกเว้นห้างทองดังๆที่คนแน่นขนัด โรงหนังเก่าแก่แต่ยังมีหนังฉายอยู่ รถเข็นริมถนนที่คนขายพูดภาษาจีนได้คล่องปล๋อ เมื่อเจอชาวจีนต่อราคา…. 

ระหว่างเดินซอยเท้าถี่ๆ ขมิบแล้วขมิบอีกจนเหงื่อตก จากเยาวราชได้เข้าห้องปลดทุกข์ที่ Starbucks สะพานเหล็ก แอร์เย็นฉ่ำของชั้น 2 พร้อมห้องน้ำแต่ไม่มีสายฉีด (ดีนะที่พกอุปกรณ์ฉีดชำระพกพามาด้วย)  หลังเสร็จธุระ จิบกาแฟสักแก้วพร้อมเดินเล่นต่อที่เมก้าพลาซ่าสะพานเหล็ก ผมว่าคนชอบตุ๊กตุ่นตุ๊กตาโมเดล ต้องชอบที่นี่แน่ๆเลย เพราะมันมีเยอะมว๊าวว

สตาร์บัคสาขาสะพานเหล็ก

จุดที่ 4 เดินเล่นเย็นๆ ที่ดิโอสยาม

บ่าย 2 นิดๆ จาก Starbucks สะพานเหล็ก เดินวกเข้าพาหุรัด ได้ยินแต่ชื่อที่เค้าว่าที่นี่ขายผ้า แต่มีร้านรวงขายของชำร่วยงานแต่ง การ์ดงานแต่งงาน ชุดไทย เต็มไปหมด ผมเดินมาจบวังบูรพาเห็น “ดิโอสยามพลาซ่า” ได้กลิ่นอายความเก่าของสีและตึกทรงย้อนยุคสไตล์โคโลเนียล แต่ไม่ได่เก่าแก่ขนาดนั้นเพราะเท่าที่ค้นดูข้อมูลดู ห้างดิโอสยาม พึ่งเปิดเมื่อ 2538 นี่เอง และอีกฝั่งนึงคือ “ศาลาเฉลิมกรุง” แต่เสียดายไม่ได้วกไปดู ลืมนึกไปเลยว่าอยู่ตรงนี้นี่ด้วย

ส่วนตัวชอบห้างนี้มาก ด้วยความที่ด้านในมันอารมณ์คลาสสิกเหมือนในยุค 2499 อันธพาลครองเมือง เก่าๆ ของกินเพียบ แถมด้านบนยังขายอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้ามากมายโดยเฉพาะ “ร้านอมร” ผมเดินเล่นวกไปวนมาอยู่สักพักให้หายร้อน จึงข้ามถนนมาฝั่งบ้านหม้อครับ

เดินช้อปปิ้งบ้านหม้อ

จุดที่ 5 เดินเล่นย่านบ้านหม้อ

ข้ามฝั่งจากดิโอสยาม มา “บ้านหม้อ” โซนที่ผมไม่รู้จักมาก่อนแต่เดินสำรวจผ่านตลาดเข้าไปมีแต่ของอิเล็กทรอนิกส์มากมาย ตั้งแต่ขนาดเล็กๆไปจนถึงเครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดใหญ่ ถ่านไฟฉาย วิทยุสื่อสาร LED ไมโครโฟน เครื่องเสียง โทรศัพท์มือถือ ฯลฯ เอาจริงๆก็ไม่รู้ว่าจะซื้ออะไรจากที่นี่เหมือนกันแหะ… เดินทะลุไปเรื่อยๆจนข้ามคลองไปจนถึง รร.วัดราชบพิธ ขอแว๊บเข้าห้องน้ำในโรงเรียนสักหน่อย

บรรยากาศยามบ่ายแก้ๆ ริมน้ำเจ้าพระยา

จุดที่ 6 ถ่ายรูปที่สะพานเจริญรัช

จากโรงเรียนวัดราชบพิธ (ชายล้วน) ฝั่งตรงข้ามโรงเรียนจะเป็น “มิวเซียมสยาม” (รถไฟฟ้าใต้ดินมาถึงนี่เลยแหะ) ไม่รู้เหมือนกันว่าอยู่ตรงนี้ แต่เสียดายที่มันปิด ไม่งั้นจะเดินเข้าไปชมด้านในสักหน่อย เดินต่ออีกนิด เป็น โรงเรียนราชินิ (หญิงล้วน) อดใจไม่ไหวที่สะพานเจริญรัชแชะรูปเป็นที่ระลึกกันสักหน่อย

ท่าเรือยอดพิมาน ริเวอร์วอร์ค

จุดที่ 7 ท่าเรือปากคลองตลาด

เดินมาจนถึงริมน้ำเจ้าพระยาประมาณบ่าย 3 โมงที่ “ท่าเรือปากคลองตลาด” ที่นี่เป็นห้างริมน้ำแนวโคโลเนียลสไตล์ชื่อว่า “ยอดพิมาน ริเวอร์วอร์ค” ที่นี่คนน้อยๆ แต่โลเคชั่นดีเวอร์ ด้านบนมี Starbucks สุดชิว เย็นๆท่าจะโรแมนติก คราวหลังต้องจัดที่นี่ซ้ำช่วงพลบค่ำสักหน่อย… ท้องเริ่มหิว ขอแวะ KFC ด้านบนเติมพลังสักหน่อยแล้วกัน เดินไปเดินมาเหมือนจะร้างๆอยู่นะเอาจริงๆ ทำการตลาดสักหน่อยนะห้างนี้ โลเคชั่นเฟอเฟคซะขนาดนี้ เสียดาย

บ้านโบราณริมน้ำเจ้าพระยา

จุดที่ 8 ไหว้พระที่วัดกัลยาณมิตร

นั่งเรือข้ามฟาก 5 บาท ข้ามฟากจากท่าเรือปากคลองตลาด มาท่าเรือวัดกัลยาณมิตร First impression ที่วัดนี้รู้สึกว่ายังไม่ค่อยได้รับการดูแลเท่าไหร่ ฝั่งด้านหน้าวัดติดกับริมน้ำและเจดีย์เก่าแก่ที่สวยงาม ถูกบดบังด้วยแผงลอยและหญ้ารกร้างโดยรอบ… เดินผ่านประตูวัดเข้ามาด้านใน ผมสะดุดตากับประตูโบสถ์ที่มีความเป็น “จีน”  สวยทีเดียวเชียว น่าจะทรุดโทรมตามกาลเวลา

วัดกัลยาณมิตร เป็นวัดเก่าแก่ของไทยที่เป็นการผสมผสานศิลปะไทย-จีนได้อย่างลงตัว

ส่วนด้านในโบสถ์ผมต้องถูกมนต์สะกดกับองค์พระพุทธรูปด้านในที่ องค์ใหญ่และสวยมากจริงๆ ผมนั่งสงบและทำสมาธิอยู่ซัก 15 วินาทีจึงขอลาท่านออกมาถ่ายรูปด้านนอกโดยรอบ

หลวงพ่อโต วัดกัลยาณมิตร

จุดที่ 9 ชุมชนกุฎีจีนและโบสถ์ซางตาครู้ส

จากวัดกัลยาฯ ผมเดินลัดเลาะเข้าชุมชนมาเรื่อยๆ (จริงๆย้อนออกมาฝั่งริมน้ำก็สามารถเดินถึงโบสถ์ได้) อ้อมมาเล็กน้อย ผ่านโรงเรียนซางจตาครู้ส มาจนถึง ตัวโบสถ์ แอบเสียดายนิดๆที่มาวันเสาร์ “โบสถ์ซางตาครู้ส” ปิด เลยไม่ได้เข้าไปถ่ายรูปด้านในตัวโบสถ์เลย

โบสถ์ซางตาครู้ส

ที่เห็นรูปใน google แล้วคิดว่าวันหลังอาจจะต้องมาวันอาทิตย์ เพื่อเข้าไปเห็นด้านในตัวโบสถ์ด้วย… ติดกันกับโบสถ์ เป็นศาลเจ้าแม่กวนอิม และบ้านโบราณเก่าแก่มาก มาดูใน Google มันคือ Windsor House ไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไร แต่ผมหาทางเข้าไม่เจอ เลยข้ามฝั่งกลับมายังท่าเรือปากคลองตลาดครับ

ศาลเจ้าเกียนอันเกง ศาลเจ้าแม่กวนอิมริมน้ำเจ้าพระยาที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในฝั่งธนบุรี

จุดที่ 10 ถ่ายรูปน้ำพุที่สะพานพุทธ

ลัดเลาะด้านในปากคลองตลาดจนถึง “สะพานพุทธ” มาถึงที่นี้ย่ำค่ำที่แสงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า ที่นี่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามด้วยเทวดาเท่าคนจริงและดอกไม้สีเหลืองโดยรอบพระบรมฉาลักษณ์ แต่ที่โดดเด่นจะเป็นน้ำพุ สะท้อนกันแสงสีส้มของฟ้าสวยงามมาก (อ่อ ผมไม่รู้ว่าเค้าไม่มีขายของแถวนี้แล้ว ทีแรกตั้งใจจะเดินเล่นซื้อของสักหน่อย)

กลับมาฝั่งสะพานพุทธ

เสร็จจากสะพานพุทธก็ฟ้าเกือบมึดแล้ว ผมเดินขึ้นมาทางโรงเรียนสวนกุหลาบถึงดิโอสยาม แล้วผ่านพาหุรัดมารอรถเมย์แถวๆ ลิตเติ้ลอินเดีย ผมขึ้นรถเมย์ตอน 6 โมงนิดๆ ตอนนั้นคือหมดพลังและเพลีย นั่งหลังบ้างตื่นบ้าง จากเยาวราชมาจนถึงรามคำแหงใช้เวลาชั่วโมงกว่าๆ แต่ก็ได้เดินเที่ยวถ่ายรูปสวยๆ ทั้งวันกับย่านเยาวราช-สะพานพุทธ หาของกินอร่อยๆ เก็บเกี่ยวประสบการณ์คนกรุงเทพได้เต็มๆ